Towarzystwa Historycznego "ROK 1920"

Sławek S.

Osterreichisches Innfanteriegewehr M 95 Syst. Mannlicher
Ulepszona wersja kb wz 90. Produkowany głównie w Wiedniu i Budapeszcie. Składa się z 68 części.
Charakterystyka broni:
1. Kaliber broni - 8 mm
2. Długość broni - 1270 mm
3. Długość broni z bagnetem - 1420 mm
4. Długość lufy - 765 mm
5. Masa broni - 3,65 kg
6. Masa pocisku - 15,80 g
7. Masa ładunku - 2,75 g
8. Masa naboju - 28,05 g
9. Rodzaj prochu - bezdymny - nitrocelulozowy
10. Prędkość początkowa pocisku - 620 m/s
11. Największy celownik - 2600kroków
12. Liczba nabojów w magazynku - 5 szt.
Lufa gwintowana, gwint prawy czterozwojny (4 bruzdy). Lufa ma cieńsze ścianki niż poprzednie typy, zbieżna ku wylotowi. Jest przymocowana do łoża dwoma bączkami. Bączek przedni z koźlikiem z boku oraz nasadą bagnetu od dołu. Bączek drugi ze strzemiączkiem od pasa.Na całej długości lufy drewniana nakładka.
Zamek dwutaktowy, przekonstruowany w stosunku do wzoru poprzedniego. Można go wyjąć po naciśnięciu spustu i opuszczeniu zęba zaczepu.
Magazynek jest ulepszonym magazynkiem wz 90. Pudełko zmienionego kształtu, mniejsze i lżejsze. Łódka jak we wz 90 ale ulepszona o ściankach z wycięciami.
Łoże jednolite z chwytem pistoletowym. Lufa leży dość luźno w łożu co pozwala na jej swobodną wibrację podczas strzału. Stopa kolby zakończona trzewikiem.
Osprzęt cały stalowy, wycior z główką i gwintem.
Bagnet wz 95 nożowy, podobny do wz 88 ale zdecydowanie delikatniejszy w kształcie.
Kb 95 odznacza się lekkością, dość smukłą sylwetką i dobrym wykończeniem. Zamek dwutaktowy zwiększał szybkostrzelność. Częste zacięcia zamka Częste zacięcia zamka, dość trudne, a ściślej dość powolne ładowanie (niesymetryczny kształt łódki), silny odrzut broni, męczyły strzelca.Często żołnierze przy zaciętym zamku nogą sobie pomagali przy jego otwarciu co często powodowało złamanie rączki. Złe dobrane parametry - ciężar broni, kaliber i ładunek, zmniejszały celność broni.

CK Dezerter

Michał M.

Słyszałem jednak, że znajduje się sporo Mannlicherów z urwanymi rączkami. Sam nie kopię więc może to faktycznie legenda?

CK Dezerter

Ja stawiam jednak na legende. Mysle ze gdzies kiedys ktos cos takiego napisal a pozniej bezkrytycznie bylo to powtarzane....ktos kiedys powiedzial klamstwo powtorzone tysiac razy staje sie prawda Wink

Sławek S.

Myślę, że każdy ma prawo wierzyć w co chce. Niestety (lub stety) żaden z nas nie żył w czasie I WŚ i nie może z całą odpowiedzialnością jedynie słusznie powiedzieć, że było tak lub inaczej. Swój opis oparłem na zdaniu kolekcjonera z wieloletnim doświadczeniem (dłuższym niż niejeden użytkownik tego forum żyje). Myślę, że publikując takie, a nie inne opinie na temat tego właśnie wz. kb miał do tego podstawy. Większe niż posiadanie kilku egzemplarzy i ich optyczna ocena.
Osobiście nie dysponuję Manlicherami, a gdybym nawet miał to raczej nie próbowałbym go otwierać z kopniaka, bo byłoby mi szkoda niszczyć zabytek. Pozostawiam to tym, którzy mają ich nadmiar.
I jeszcze jedno. Nie napisałem nigdzie ile kopnięć trzeba było, żeby taki zamek otworzyć.

CK Dezerter

No coz ciekzo sie klocic z opinia doswiadczonego kolekcjonera. Ja od 12 lat kopniakiem otwieram kazde zaciecie w moim Mannlicherze, narazie bez problemow, czego sobie i wszysktim szczesliwym posiadaczom Mannlicherow zycze.

Sławek S.

W książce "Wojna Galicyjska" spotkałem się z informacją, że podczas walk wojny zimowej 14/15 panowały mrozy ok 25 stopni i większe. Często broń strzelecka (również maszynowa) nie nadawała się do użytku bo zamarzały zamki. Myślę, że właśnie tu, a nie w zwykłych zacięciach leży przyczyna uszkodzeń spowodowanych odryglowywaniem zamków za pomocą kopania.